سال‌ها پیش، آگوستینو به همراه همسرش نینا و پسرش جیووانی، در شهری تقریباً متروکه در پای یک کوه زندگی می‌کنند. کوه مانند دیواری برمی‌خیزد که جلوی خورشید را می‌گیرد که هرگز به زمین‌های زیر زمینی آن‌ها نمی‌رسد و اکنون فقط به سنگ و زیر خاک تبدیل شده است. آگوستینو، با وجود اینکه همه چیز به او پیشنهاد می کند که برود، تصمیم می گیرد که سرنوشت خانواده اش آنجاست، در میان قله ها. او نه تنها از سرسختی هدایت می شود، بلکه از این یقین است که ریشه های ما نمی توانند به ما خیانت کنند و با کمک روح خود می توانیم خورشید را بر هر سرنوشتی بیاوریم. Many years ago, in a nearly deserted town at the foot of a mountain, lives Agostino with his wife Nina and his son Giovanni. The mountain rises up like a wall blocking out the sun that never reaches their fields below, now reduced to just stones and underbrush. Agostino, even though everything suggests him to leave, decides that the destiny of his family is there, among the peaks. He is not only driven by stubbornness, but by the certainty that our roots cannot betray us and that with the help of our spirit we can bring the sun on every destiny.